Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013


Το νέο site: theelfatbay.net

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Συνομιλίες - Σώτη Τριανταφύλλου


Ο πρόλογος

Την Σώτη Τριανταφύλλου την γνώρισα σχετικά αργά, όταν κυκλοφόρησαν τα 'Κινέζικα Κουτιά'. Μου άρεσε η γραφή της, η Νέα Υόρκη που αποτύπωνε τόσο έντονα, τα συναισθήματα και η καθημερινότητα των ηρώων της που μου έδιναν την εντύπωση ότι τους γνώριζα από πριν.

Το κυρίως θέμα

1).  Ξεκινώντας θα ήθελα να σας ρωτήσω για τα επεισόδια που εκτυλίχθησαν στην Αθήνα τις τελευταίες ημέρες. Αστυνομική βία σε διαδηλωτές χωρίς προφανή λόγο, φόνος ενός μετανάστη από μέλη της Χρυσής Αυγής, το παρακράτος πρόθυμο για οποιαδήποτε παράνομη δουλειά. Από πού βρομάει όλη αυτή η γνωστή ιστορία και γιατί γίνεται αυτό;

    Επίσης, άγρια δολοφονία πολίτη για μια βιντεοκάμερα από, πιθανότατα, μετανάστες χωρίς στέγη και εργασία... Η αστυνομία δεν μπορεί να ορίσει τον ρόλο της: είναι τρομαγμένη διότι βρίσκεται μπροστά σε καινούργια φαινόμενα –όπως το κοινό έγκλημα, το συχνά «ανώνυμο» (όχι π.χ. το «οικογενειακό»)- και παροπλισμένη επειδή στην Ελλάδα, περισσότερο από αλλού, θεωρείται είτε ανίκανη, είτε εχθρός του πολίτη, ή και τα δύο. Αν δεν υπάρξει αποτελεσματική αστυνομία που να σέβεται τους νόμους και να προστατεύει τους πολίτες, θα αναδύονται ανεπίσημα όργανα επιβολής της τάξης: φασίστες, παραστρατιωτικές οργανώσεις διαφόρων πεποιθήσεων, αγανακτισμένοι πολίτες έτοιμοι για πράξεις αυτοδικίας και μίσους...

Τι πρέπει να γίνει: οργάνωση και εκπαίδευση μιας άοπλης αστυνομίας με παράλληλη –και εδώ έγκειται το καίριο ζήτημα- μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος ώστε να υπάρχει πάντα αντιστοιχία εγκλήματος-ποινής. Θέλω να πω ότι, όσο «αφήνονται ελεύθεροι» άνθρωποι που εμφανέστατα έχουν παραβιάσει τους νόμους, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, ένα αδιέξοδο. Και, από την άλλη πλευρά, επειδή το σύστημα της ελληνικής δικαιοσύνης είναι, νομίζω, βαθιά νοσηρό, οι φυλακές γεμίζουν από μικροκακοποιούς και μικροεμπόρους ναρκωτικών. Επικρατεί δηλαδή προχειρότητα, ανευθυνότητα, αδικία, αδιαφορία έναντι του νόμου, της τάξης, της ασφάλειας και των πολιτικών δικαιωμάτων.

2).  Πολύς λόγος γίνεται για τους μετανάστες. Καταγράφεται από παντού η παρακμή στο κέντρο της πόλης, η άνευ ορίων ανεκτικότητα της Πολιτείας σε οποιαδήποτε παραβατική συμπεριφορά τους, η αυξανόμενη εγκληματικότητα η οποία έχει ονόματα αλλοδαπών. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει για μια πιο 'ανεκτή' πόλη; Τι λάθος κάνει η Πολιτεία;

    Η «πολιτεία» όπως λέτε είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Αυτό που συμβαίνει στο κέντρο της Αθήνας είναι πρωτοφανές στην Ευρώπη παρότι οι Έλληνες πιστεύουν ότι «αυτά συμβαίνουν παντού». Οι δημοτικές αρχές δεν έχουν καμιά δικαιοδοσία και, την ίδια στιγμή, συσσωρεύονται οι επιπτώσεις της κεντρικής πολιτικής και της απουσίας πολιτικής. Βεβαίως σήμερα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα εφόσον έλειψε η πολιτική υποδοχής μεταναστών... Στην Ελλάδα έχει συρρεύσει το χειρότερο ανθρώπινο υλικό από προβληματικές χώρες. Επιπλέον, μιας και αυτό το «υλικό» δεν επιθυμεί να μείνει στη χώρα και να ενταχθεί είναι επιρρεπές στον πειρασμό της παραβατικότητας. Πιστεύω ότι πρέπει να γίνει απόπειρα απογραφής των μεταναστών και διοχέτευσή τους σε γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Κοντολογίς, παρότι δεν υποστηρίζω τη λεγόμενη «πολυπολιτισμικότητα», φρονώ ότι η Ελλάδα πρέπει να προσπαθήσει να εντάξει και όχι να διώξει τους «λαθρομετανάστες». Οπωσδήποτε, στο εξής είναι απαραίτητη η φύλαξη των συνόρων και ο αυστηρός έλεγχος των εισερχομένων.

3). Βάσει όλων των παραπάνω, πολλοί Έλληνες συντάσσονται γενικότερα με την ταύτιση μιας ιδέας που τους θέλει ανώτερους από άλλες φυλές ενώ ο ρατσισμός πλέον είναι ολοφάνερος χωρίς τερτίπια και υπεκφυγές, πολλοί πλέον θεωρούν την αυτοδικία δικαίωμά τους λόγω έλλειψης στιβαρού κρατικού παρεμβατισμού. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο;

    Καλά, αυτά είναι βαλκανολεβέντικες ανοησίες. Κανείς δεν είναι «ανώτερος» ή «κατώτερος», αλλά ούτε είμαστε όλοι ίσοι και όμοιοι. Ο καθένας κρίνεται ως άτομο, από τις πράξεις, τις σκέψεις και τη συμπεριφορά του. Όχι από την εθνικότητά του...Σιγά τώρα μη δώσουμε σημασία σε όσους πιστεύουν ότι οι Έλληνες, ως απόγονοι του Λεωνίδα, θα πέσουν μαχόμενοι εναντίον του ξένου εχθρού που έχει φτάσει στις πύλες... Όσο για την αυτοδικία, όπως είπα προηγουμένως, είναι φυσικό επακόλουθο της απουσίας των συλλογικών οργάνων.

 
4). Προσωπικά βρίσκω απολύτως μίζερη την γνωστή ρήση των Ελλήνων ότι 'δεν υπάρχει κράτος'. Αντίθετα πιστεύω ότι υπάρχει πολύ μα πολύ κράτος. Βίαιο και αδικαιολογήτως κατασταλτικό. Ποιες είναι οι δομές αυτές που πρέπει να αλλάξουν ούτως ώστε να το κάνουν λιγότερο ανάλγητο, πιο ανθρώπινο; Τι πρέπει να γίνει; Ή είναι αδύνατο να γίνει;

    Κράτος υπάρχει και μάλιστα, όπως επαναλαμβάνουμε συχνά τον τελευταίο καιρό, είναι υπετροφικό και πολυδάπανο. Οι Έλληνες κατασκεύασαν στο πέρασμα του χρόνου ένα μηχανισμό στα οθωμανικά πρότυπα: βίαιο και την ίδια στιγμή χαλαρό, κατασταλτικό και την ίδια στιγμή επιρρεπές στην ανομία, αναποτελεσματικό, οκνηρό, δυσκίνητο...Τι πρέπει να γίνει: να αλλάξουμε μυαλά, αυτό πρέπει να γίνει. Ο κρατικός μηχανισμός καθρεφτίζει τη συλλογική νοοτροπία.

5). Θεωρώ ότι η δημοκρατία έχει πεθάνει. Ο κοινοβουλευτισμός βασιλεύει κάνοντας οτιδήποτε για να απομονώσει και να διαγράψει οριστικά οποιαδήποτε ελευθερία και δικαίωμα. Το πιστεύετε εσείς αυτό; Ότι δηλαδή δεν έχουμε δημοκρατία; Πιστεύετε παρόλα αυτά σε αυτήν;  Ή πρέπει να μεταβούμε σε κάποιο άλλο πολίτευμα; 

    Πιστεύω στη δημοκρατία και στο ότι, στο τέλος, ο κάθε άνθρωπος βρίσκει το δίκιο του. Ωστόσο, η ανθρώπινη φύση εμφανίζει τα ίδια μειονεκτήματα σε κάθε πολιτικό και κοινωνικό σύστημα. Πιστεύω ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία χρειάζεται βαθιές μεταρρυθμίσεις που να απαντούν στις προκλήσεις του 21ου αιώνα. 

6). Η Αριστερά πού είναι; Θεωρώ ότι ο πολιτικός λόγος που αρθρώνεται σήμερα γενικότερα από τα αριστερά κόμματα της Βουλής, είναι πολύ επιφανειακός και προσανατολισμένος στους δικούς τους ιδιοτελείς στόχους. Επίσης νομίζω ότι αντιπολιτεύονται εκ του ασφαλούς χωρίς να προτείνουν ουσιαστικά κάτι. Ποια η άποψή σας επ' αυτού;

    Η αριστερά στην Ελλάδα είναι απλώς βλακώδης, καταστροφική, πουριτανική, φονταμενταλιστική, αμαθής... Σκεπτόμενοι άνθρωποι υπάρχουν σε όλες τις «παρατάξεις» αν και, γενικά μιλώντας, οι «σκεπτόμενοι» δεν συνδέουν το όνομα και τις πράξεις τους με παρατάξεις. 

7). Πολύς λόγος επίσης γίνεται για την περιβόητη συναίνεση των κομμάτων. Πιστεύετε ότι μπορεί να αναδειχθεί κάτι με αυτήν την δομή; Εφόσον βέβαια συμφωνήσουν όλα τα κόμματα.

    Πιστεύω ότι πρέπει να συγκροτηθεί κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας ανοιχτή σε όλα τα κόμματα.
 
8). Με όλα τα παραπάνω πώς ένας άνθρωπος και δη μία συγγραφέας διάγει βίον εν Αθήναις; Ποιες είναι οι διέξοδοί σας; Βρίσκετε την Αθήνα αποκρουστική;

    Βρίσκω την Αθήνα αποκρουστική από το 1974 για διάφορους λόγους. Γι' αυτό μοιράζω τον χρόνο μου ανάμεσα σε άλλες μεγαλουπόλεις.

9). Γνωρίζω ότι ταξιδεύετε πολύ στο εξωτερικό με πιο αγαπημένους σας προορισμούς την Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τι βρίσκετε σε αυτές τις χώρες που σας κάνουν να τις επισκέπτεστε συχνά;

    Όχι, δεν πρόκειται για «προορισμούς». «Ζω» στο Παρίσι, όπως «ζω» στη Νέα Υόρκη – δεν είμαι ταξιδιώτισσα...Μ’ αρέσει ο τρόπος ζωής, το αστικό τοπίο...στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη είμαι απολύτως ήρεμη κι ευτυχισμένη.

10). Ποια είναι η γνώμη σας για τον Μπαράκ Ομπάμα; Πριν εκλεγεί επί προεδρίας Μπους, όλη η Διεθνής Κοινότητα είχε ταχθεί υπέρ του για πολλά πράγματα. Σήμερα νομίζω ότι οι περισσότεροι τουλάχιστον έχουν τις επιφυλάξεις τους. Ποια η δική σας γνώμη;

    Έχει παγιδευτεί και έχει θαμπωθεί από την εξουσία. Στην πολιτική, ιδιαίτερα στην αμερικανική πολιτική, όταν κάνεις τον πρώτο συμβιβασμό είσαι χαμένος: ακολουθεί δεύτερος, τρίτος...δεν υπάρχει πυθμένας, δεν υπάρχει όριο... Προτού το συνειδητοποιήσεις έχεις  μεταμορφωθεί, έχεις ξεκοπεί από τον εαυτό σου. Γίνεσαι μαριονέτα των μεγάλων επιχειρήσεων ή θύμα πολιτικής δολοφονίας.

11). Τα γεγονότα στην Παλαιστίνη είναι καταιγιστικά και εγκληματικά από τους Ισραηλινούς αλλά διακρίνω μια σιωπή από τους ηγήτορες της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής. Πιστεύετε ότι υπάρχει ελπίδα σε αυτήν την ταλαιπωρημένη Λωρίδα;

    Το Ισραήλ δεν θα έπρεπε να υπάρχει ως κράτος. Αλλά δεν μπορούμε να φτιάξουμε αβγά από την ομελέτα... Όχι, δεν πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα αυτή τη στιγμή. Ο κύριος λόγος είναι ότι οι Παλαιστίνιοι χάνουν τον «προοδευτικό» τους χαρακτήρα, παραδίδονται στο Ισλάμ και προκαλούν αμηχανία παρότι έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Το Ισραήλ βγαίνει σχεδόν αδιάβροχο παρά την επιθετικότητά του: οι εβραϊκές ομάδες πίεσης είναι μια από τις σημαντικότερες συνιστώσες της διεθνούς πολιτικής. Όσο διαρκεί η συμμαχία του Ισραήλ με τις ΗΠΑ –και δεν έχει λόγο να μη διαρκεί- το παλαιστινιακό πρόβλημα θα επιδεινώνεται.

12). Στο προσεχές διάστημα θα γίνει το Gay Pride 2011 στην Αθήνα. Προσωπικά δηλώνω κατά αυτής της εκδήλωσης διότι το θεωρώ πολύ ξενόφερτο και υπερβολικά διανθισμένο με εκδηλώσεις που μόνο εκκεντρικό και αστείο το κάνουν παρά ουσιαστικό. Σας βρίσκουν σύμφωνη τέτοιες εκδηλώσεις;

    Πραγματικά δεν δίνω δεκάρα! Ας παρελάσουν όλες οι ομάδες που θεωρούν τον εαυτό τους «διαφορετικό». Κι ας ξεφαντώσουν! Σε ό,τι με αφορά προτιμώ τη σοβαρότητα και τη διακριτικότητα. Αλλά η gay κοινότητα έχει, από παράδοση, πολλά θεατρικά και φαντασμαγορικά στοιχεία... Σχετικά με τον πολιτικό και κοινωνικό πυρήνα των αιτημάτων εννοείται ότι δεν έχω καμιά αντίρρηση: θέλουν να παντρεύονται; Ας παντρεύονται! Αν με ρωτάτε μήπως το θεωρώ γελοίο θα σας πω ότι πράγματι το θεωρώ γελοίο... Όμως τι σημασία έχει; Πολύ συχνά και οι ετερόφυλοι γάμοι μού φαίνονται κομματάκι κιτς...

13). Έχει γίνει πολύς λόγος ότι δεν γράφετε για  'ελληνικά θέματα', για την Ελλάδα. Προσωπικά είχα ακούσει πριν από πολλά χρόνια είναι η αλήθεια, έναν πολύ γνωστό έλληνα συγγραφέα που έλεγε ότι το συγγραφικό σας έργο θα αποτύχαινε γιατί δεν θα είχε αντίκτυπο στο ελληνικό κοινό λόγω της ξενοφερμένης θεματολογίας σας. Αληθεύει ότι γράφετε πιο πολύ για ξένα μέρη, πρόσωπα, καταστάσεις; Αν ναι γιατί;

    Γράφω για όσα ξέρω και για όσα με συγκινούν. Μερικές φορές τα θέματα αυτά είναι αμερικανικά, άλλες φορές βρετανικά, άλλες φορές ελληνικά και πάντα πανανθρώπινα. Ο «Έλληνας συγγραφέας» ας κοιτάξει καλύτερα τη δική του θεματολογία κι ας αφήσει στην ησυχία της τη δική μου. Όποιος θέλει να γράφει για το χωριό του, ας γράφει για το χωριό του. Το δικό μου χωριό είναι ο πλανήτης Γη.

14). Έχετε δεχθεί λεκτικές επιθέσεις κατά καιρούς από διάφορους 'αντιφρονούντες' και μη, για τις 'αιρετικές' απόψεις σας για διάφορα θέματα που άπτονται πολιτικής και κοινωνικής ανάλυσης. Τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που ενοχλεί στα λεγόμενά σας;

    Δεν με απασχολεί καθόλου το ζήτημα, δεν συμμετέχω σε δημόσια διαμάχη. Δεν απαντώ σε επιθέσεις. Πιστεύω αυτά που πιστεύω και εκφράζω αυτά που πιστεύω.

15). Απομονώνω έναν στίχο της Κικής Δημουλά: 'Απογοητεύσου ήσυχα'. Μήπως τελικά αυτό ισχύει για όλους μας; Μήπως όλοι έχουμε καταλήξει εκεί; Υπάρχει τουλάχιστον κοινωνική ελπίδα;

    Δεν είμαι καθόλου απογοητευμένη. Κάθε πρωί διασχίζω το Παρίσι με τον σκύλο μου: τρέχουμε στη λεωφόρο κάτω από τις ακακίες.  Η ζωή είναι δύσκολη και υπέροχη. 

 Ο επίλογος

Μπορεί την Σώτη να την αποκαλέσεις αιρετική, ασυμβίβαστη, με έντονο το χαρακτηριστικό της παρρησίας αλλά νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι ότι οι απαντήσεις της καταμαρτυρούν έναν άνθρωπο που αισθάνεται και μιλάει καθαρά. 










 
















 

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Το μίσος, δύω


Η κ. Σάντρα Αλευρά είναι τραβεστί. Εν ονόματι της δημοκρατίας του λόγου που της παρέχει το Σύνταγμα, προέβη σε χαριτωμενιές και σε βαρυσήμαντα μηνύματα στην πλατφόρμα twitter, ξορκίζοντας το μίσος που έχει, κάνοντάς το λεζάντα για αχόρταγους φοιτητές του ψυχιατρικού κλάδου. Η κ. Αλευρά εκτός του παραπάνω τσιτάτου, πρότεινε με σθένος την κρεμάλα για τους αλλοδαπούς, την επαναφορά της θανατικής ποινής καθώς και την μαζική σφαγή των λαθρο-μεταναστών και μεταναστών της χώρας μας. Καταλαβαίνω την διαταραχή της μειονότητας στο να διαμμορφώνει το δικό της κουκούλι για προστασία, την απουσία οποιουδήποτε ελέγχου και λογοδότησης προς χάριν ιδιαιτερότητας και underground κουλτούρας, την δημιουργία μιας προσωπικής ιστορίας σε κάποιο off-shore νησί για να αποφεύγονται τα βαθύτερα συμπλέγματα και κατάλοιπα που αφήνει μια αλλαγή σε συμπεριφορά και συμμόρφωση με έναν καινούργιο εαυτό. Παρόλα τα παραπάνω η κ. Σάντρα Αλευρά στο gay pride θα ενδυθεί το φαντεζί φόρεμα της μακαρίτισσας Βουγιουκλάκη και θα ουρλιάζει για τα δικαιώματα των τρανς εν Ελλάδι, εξοβελίζοντας στο πυρ το εξώτερον οποιαδήποτε αντίθετη άποψη, μακαρίζοντας την ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας σε μια χώρα που τρώει τα παιδιά της σε ανισότητα και εθελοτυφλισμό. Η κ. Αλευρά θα απαιτήσει την εφαρμογή αιτημάτων και πληρεξούσιων προτάσσοντας τα ψεύτικα πλαστικά στήθη της στον βωμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η ίδια ουρλιάζει και διαρρηγνύει τα ιμάτιά της για την ακτιβιστική της δράση θυμίζοντας τον χουντικό Παπαδόπουλο που έφτιαχνε δρόμους και όργωνε την Ελλάδα με κλαρίνα και περικεφαλαίες ως άλλοθι, κρύβοντας το μεγαλούργημά του σε Μακρόνησο κι άλλες νήσους. Πιστεύω ότι η κ. Σάντρα Αλευρά έχει εξαντλήσει την λεγόμενη ακτιβιστική της δράση στην ξανατοποθέτηση σκουλαρικιού στον αφαλό της όπως χαριτωμένα μοιράζεται την είδηση αυτή με τους cyber συνδαιτημόνες της. Αρχίζω να νομίζω ότι το gay αναγνωσταριό αντιλαμβάνεται κάπως την αναπηρία του να είσαι διαφορετικός, συγκεκριμένα ομοφυλόφιλος, λεσβία, αμφιφυλόφιλος, τρανς στην Ψωροκώσταινα του 2011. Εμείς οι ίδιοι με το παραπάνω παράδειγμα βγάζουμε τα μάτια μας κι μετά τρέχουμε σε αλάνες και δρόμους ζητώντας τα αυτονόητα αλλά πλέον έχουμε ήδη γίνει κλόουν στα μάτια του φοβισμένου και υποκριτικού κοσμάκη. Ως παραβολή είμαστε οι ίδιοι, οι αδερφές που προχωρούμε με το καροτσάκι και βάζουμε τρικλοποδιά στην άλλη αδερφή με το μπαστούνι που προσπαθεί να ορθοποδήσει από ρατσισμό και απαξίωση. Όσον αφορά την κ. Σάντρα Αλευρά η παρούσα ανάρτηση μόνο καλό μπορεί να της κάνει. Καλό στην ίδια την διευρυμένη παθητική πελατεία της. Διότι η Σάντρα είναι ενεργητικός.

Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Συνομιλίες-Μαριανέλλα Κλώκα


Ο πρόλογος

Η Μαριανέλλα Κλώκα είναι η διευθύντρια της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης 'Θετική Φωνή-Άνθρωποι και HIV'. Πάντα με συγκινούσε η ανιδιοτελής ιδεολογία ανθρώπων οι οποίοι ασχολούνται καθημερινά και με παρρησία με προβλήματα που απασχολούν τον άνθρωπο και την εν γένει δοκιμασία του σε αυτόν τον πλανήτη. Ας δούμε τι μας είπε.

Το κυρίως θέμα

 1). Σε τι πεδία δραστηριοποιείται η Θετική Φωνή; Ποιος είναι ο στόχος της;
    Η Θετική Φωνή, ο σύλλογος οροθετικών Ελλάδας, ασχολείται με την προάσπιση των δικαιωμάτων των ανθρώπων που ζουν με HIV/AIDS, με την ενημέρωση των ευπαθών ομάδων αλλά και του ευρύ πληθυσμού τόσο σε σχέση με την πρόληψη αλλά και με την αντιμετώπιση του στίγματος. Βασική μας μέριμνα είναι επίσης οι επισημάνσεις προς την πολιτεία, τους φορείς και τους κοινωνικούς εταίρους για τη χάραξη καλύτερων και αποτελεσματικότερων πολιτικών για το HIV/AIDS στη χώρα μας.

2). Πώς είναι η συνεργασία της οργάνωσης με τους δημόσιους φορείς; Επειδή υποψιάζομαι ότι θα είναι προβληματική σε πολλά πεδία, πώς εσείς παρακάμπτετε τις όποιες αντιξοότητες;
Οι δημόσιοι φορείς στην Ελλάδα δεν πάσχουν από ανθρώπους που έχουν μεράκι και θέλουν να κάνουν κάτι αξιοπρεπές. Ψάχνοντας μέσα στο δημόσιο θα βρεις τέτοιους ανθρώπους. Πάσχουν από μακροπρόθεσμες πολιτικές, στόχους και μεσοπρόθεσμες σοβαρές αξιολογήσεις της εργασίας ώστε να μην περνάνε τα χρόνια χωρίς απτά αποτελέσματα. Η δημιουργία συμμαχιών με ανθρώπους σε θέσεις – κλειδιά και η παρότρυνση των οροθετικών να ασχολούνται με τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις τους είναι οι τρόποι που προς το παρόν εμείς χρησιμοποιούμε για να ξεκουνάμε το σύστημα υγείας σε ό,τι μας αφορά.

3). Μιλήστε μας για την οροθετικότητα σήμερα εν Ελλάδι. Έχουν επιτευχθεί στόχοι σχετικά με την ενημέρωση και την εκπαίδευση;
Έγιναν αξιόλογες προσπάθειες στα τέλη του 80 και τη δεκαετία του 90 και μετά το θέμα ξεχάστηκε. Θα το λέω ξανά και ξανά: χρειαζόμαστε άμεσα την εισαγωγή του μαθήματος σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, άμεσα! Όσες εκστρατείες ενημέρωσης και να κάνεις αν δεν διαμορφώσεις συνειδήσεις για την πρόληψη, την προστασία και την απόλαυση του σεξ, αν δεν μιλήσεις χωρίς ηθικολογίες για αυτά τα θέματα σε νεαρές ηλικίες, τα άλλα είναι πασαλείμματα.

4). Φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάποιος όντας οροθετικός γνωρίζει ελάχιστα πράγματα σχετικά με τον ιό και την μεταδοτικότητά του. Αναλύστε μας λίγο την συμβολή της Θετικής Φωνής σε μια τέτοια περίπτωση.
Πάμε ακόμα πιο πίσω: υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιος δεν γνωρίζει καν το HIV status του, δηλαδή μπορεί να είναι οροθετικός και να μην το ξέρει. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο κίνδυνος είναι αρκετά μεγάλος γιατί καθώς νομίζει πως δεν τον αφορά κάνει σεξ χωρίς προφυλάξεις και αυτός είναι από τους μεγαλύτερους κινδύνους. Η Θετική Φωνή ξεκίνησε από την αρχή και θα κάνει κάθε χρόνο εκστρατεία για το ΤΕΣΤ HIV. Ένα άλλο σημαντικό θέμα είναι ότι οι οροθετικοί υπό θεραπεία «θωρακίζονται» από το κοκτέιλ φαρμάκων και σε συνδυασμό με τη χρήση προφυλακτικού οι κίνδυνοι μετάδοσης του ιού στους ερωτικούς τους συντρόφους ελαχιστοποιούνται. Μπορούν λοιπόν να έχουν μια υγιή και άνετη σεξουαλικά ζωή υπό αυτές τις προϋποθέσεις. Στις συναντήσεις μας με τίτλο «Εγώ και ο HIV» συζητάμε διαρκώς θέματα ενημέρωσης που αφορούν τους ανθρώπους που ζουν με τον ιό.

5). Από ό,τι γνωρίζω υπάρχει περίπτωση όπου η ελληνική δικαιοσύνη έχει αποφασίσει αρνητικά για οροθετικό να  εξακολουθεί να εργάζεται στο χώρο της δουλειάς του για να επιτευχθεί εργασιακή ειρήνη! Πόσο παρεμβατική μπορεί να γίνει η Θετική Φωνή ενάντια σε μια τέτοια απόφαση;
Ετοιμάζουμε ημερίδα για το θέμα των δικαστών και την επαρκή ενημέρωσή τους. Θα πραγματοποιηθεί στις 10 Δεκεμβρίου στην Αθήνα και θα έχει σκοπό να ευαισθητοποιήσει το δικαστικό σώμα ώστε τέτοιες αποφάσεις και μάλιστα από Ανώτατο Δικαστήριο να αποφευχθούν στο μέλλον. 

6). Υπάρχει αντίλογος όσον αφορά στην ακτιβιστική δράση της Θετικής Φωνής από συγγενείς, φίλους ή πολίτες που συναντάτε σε κάποια εκδήλωση ή συνέδριο; Μήπως όλο αυτό το πλαίσιο δράσης της οργάνωσης θεωρείται υπερβολικό;
Καθόλου, το ακριβώς αντίθετο. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν γραφτεί οικογενειακώς είτε ως μέλη είτε ως εθελοντές και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό για τους ανθρώπους που ζουν με HIV να βλέπουν δηλαδή ενεργά την οικογένειά τους στο πλευρό τους.


7). Πώς επηρεάζει την καθημερινότητά σας η ενασχόληση με τρέχοντα θέματα της οργάνωσης;  
Καταλυτικά, κυρίως ως προς το θέμα του ελεύθερου χρόνου, που αποζητώ διακαώς καθώς η διεύθυνση της Θετικής Φωνής δεν είναι κάτι που περιορίζεται σε μερικές ώρες εργασίας ημερησίως. Είναι μια διαρκής ανησυχία, μια συνεχής φροντίδα. Όμως είναι μια δημιουργική εργασία που με ευχαριστεί γιατί αφενός έχει να κάνει με ατζέντα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τα οποία με κάθε τρόπο θα μάχομαι όσο υπάρχω και αφετέρου έχει να κάνει με ανθρώπους, πράγμα ιδιαιτέρως ευχάριστο για μένα.

8). Σε σχέση με το εξωτερικό, σε ποιο ποσοστό οι ελληνικές οργανώσεις έχουν κάνει θετικά βήματα σπάζοντας τον φραγμό της προκατάληψης και της κωλυσιεργίας προσφέροντας όντως μια θετική φωνή σε ό,τι προβληματίζει και άπτεται αφύπνισης;
Η κατάσταση έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια. Πέρασε το μεγάλο κύμα όπου ο κάθε ένας έκανε μια ΜΚΟ γιατί πολύ απλά αν δεν έχεις στόχους, μεράκι, βάση ανθρώπων και πόρους θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη η επιβίωσή σου. Σιγά σιγά παρατηρείται και μια στενότερη συνεργασία μεταξύ ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον ίδιο χώρο. Είμαστε σε αρχικά βήματα αλλά γίνονται και αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο. Τα διάφορα εγώ μπαίνουν στην άκρη όλο και περισσότερο δίνοντας χώρο σε συνολικές διεκδικήσεις.

9). Επειδή γνωρίζω ότι έχετε ταξιδέψει πολύ πού πιστεύετε ότι υπάρχει το μεγαλύτερο πρόβλημα σε ενημέρωση και πρακτική σχετικά με τον HIV αλλά και το AIDS;
Τελευταία οι δείκτες λένε ότι η αύξηση των κρουσμάτων είναι αλματώδης στην Ανατολική Ευρώπη. Γι αυτό και το προηγούμενο παγκόσμιο συνέδριο έγινε στη Βιέννη ως πόλη σταυροδρόμι μεταξύ Ευρώπης και πρώην Ανατολικού μπλογκ. Τον Μάιο ένα ακόμα συνέδριο θα γίνει στην Εσθονία για τους ίδιους λόγους. Η μαύρη Αφρική όμως –όπως έχουμε βαφτίσει την υποσαχάρια Αφρική – εξακολουθεί να έχει τα ηνία των περισσότερων μεταδόσεων αλλά και της δυσκολίας στην πρόσβαση σε θεραπεία των ανθρώπων που ζουν με HIV/AIDS.  Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει γρήγορα να λήξει και το θέμα των generics. Δεν μπορείς να επιβαρύνεις τον Αφρικανό ούτε με ένα δολάριο για τη θεραπεία του, είναι μαθηματικώς αποδεδειγμένο ότι δεν θα πάει να την πάρει αν η πρόσβαση σ’ αυτήν δεν είναι δωρεάν.

10). Οι ανασφάλιστοι και οι μετανάστες έχουν το δικαίωμα στην δωρεάν πρόσβαση φαρμάκων; Αν όχι τι παρέμβαση έχει κάνει η Θετική Φωνή; Ποια η στάση του Κράτους απέναντι σε τέτοιες περιπτώσεις;
Όχι δεν έχουν δικαίωμα στην πρόσβαση. Είναι το πιο ακανθώδες θέμα στην Ελλάδα σήμερα. Υπάρχει νομικό κενό και πρέπει άμεσα το κράτος να κινηθεί για να το λύσει. Δυστυχώς πέραν από πάσης φύσεως αλχημειών που κάνουμε και εμείς και οι γιατροί (και είναι προς τιμήν όσων ψάχνουν να βρουν τρόπους να μην αφήσουν στο έλεος τους ανασφάλιστους και τους μετανάστες) μόνο η πολιτεία μπορεί να λύσει αυτό το θέμα. Η Θετική Φωνή έχει καθήκον να φωνάζει με όποιον τρόπο μπορεί για τη λύση του ζητήματος. Είναι top στην ατζέντα των διεκδικήσεών μας.

11). Εν έτει 2011 πώς βλέπετε την εξέλιξη της Θετικής Φωνής; Θα μπορέσει εν τέλει να αφυπνίσει και να δραστηριοποιήσει κοινωνικές ομάδες σε αυτόν τον σκληρό αγώνα πάλης με τον HIV;
Θα κάνουμε το καλύτερο με υπευθυνότητα, σχεδιασμό και πάθος. Δεν περιμένουμε θεαματικά αποτελέσματα αλλά σταδιακές μικρές ή μεγάλες νίκες. Αν καταφέρουμε να βγάλουμε τους ανθρώπους που ζουν με HIV από την ντουλάπα και να βρεθούμε μαζί σε διεκδικήσεις αυτό θα είναι νομίζω από τα μεγαλύτερα οφέλη. 


 Ο επίλογος

Για μία ακόμα φορά δεν διαψεύστηκα. Άνθρωποι με μεράκι και τόλμη ετοιμάζουν καθημερινά δράσεις και προγράμματα με σκοπό την αφύπνιση και την πρόοδο. Είμαστε μαζί τους. Για περισσότερα θετικά βήματα εδώ.